Tuesday, 1 May 2007
روایت حکومتی میگوید که نویسندگان دانشجوی نشریات دانشگاه امیرکبیر همزمان در چهار نشریه به مقدسات توهین کرده و خواستار اخراج آنها از دانشگاه همراه با محاکمه ای با اشد مجازات و همین طور قطع فعالیت کلیه نشریات دانشجویی شده است. روایت دانشجویان از یک توطئه حساب شده برای خاموش کردن صدای آنها حکایت می کند. به چند دلیل به نظر بعید می رسد که دانشجویان خواسته باشند با انتشار این مقالات حساسیت تندروها را برانگیزند: انتشار این مقالات نمی توانسته هیچ تاثیری در بهتر شدن فعالیت دانشجویان داشته باشد. و به نظر نمی رسد که آنها تا این حدخام نگر بوده باشند که به چنین عمل حساسیت برانگیزی اقدام کنند. از طرف دیگر اینکه همزمان چهار نشریه وارد این ماجرا شده اند خودش نشانه بیگناهی دانشجویان است. چرا که یک یا چند فعال سیاسی اگر هم تصمیم به چنین کاری داشته باشند ابتدا با یک نشریه شروع می کنند تا حساسیت طرف مقابل بر آنها مکشوف شود. همزمانی و یک رایی رسانه های دولتی مثل کیهان، رجانیوز وخبرگزاری فارس دلیل دیگری ست بر یک سناریوی از پیش تعیین شده. چون که در موارد دیگر هر جا این رسانه ها کسی یا موضوعی راآماج حمله قرار داده اند، پشت سرش ماموران امنیتی و زندان ومحاکمه بوده است. به نظر می رسد بعد از اینکه دانشجویان احمدی نژاد را هو کردند و با سوالات خود کلافه اش نمودند، وی در صدد انتقام گیری برآمده و دور از ذهن نیست که فردا پس فردا دانشجویان را دستگیر کرده و جلوی دوربین اعتراف وتقاضای بخشش آنها را هم بشنویم. در ضمن صحنه سازی عبور از خط قرمزها و بعد به همین بهانه دانشجویان، روشنفکران یا اقلیت های مذهبی را کوبیدن، یکی از روش های امنیتی در جمهوری اسلامی ست. نمونه هایی از این دست را قبلا در بمبگذاری حرم امام رضا، کشتن کشیش های مسیحی، راه انداختن کارناوال عاشورا و پروژه های اعتراف گیری دیده ایم. به خصوص که همان تیمی که در وزارت اطلاعات این دسیسه ها را می چید حالا به وزارت کشور منتقل شده است